Reizen met de trein is een zeer duurzame, zo niet de duurzaamste, vorm van collectief openbaar vervoer. Desalniettemin is het stroomverbruik enorm en kan het spoor alleen goed functioneren dankzij de verwerking en bewerking van grote hoeveelheden grondstoffen tot materieel en materiaal. De ambitie van ProRail, NS en de andere vervoerders om flinke slagen te maken die leiden tot efficiënter gebruik van energie en grondstoffen is dus zeer op zijn plaats. Juist dat imago van een modaliteit die de toekomst van de mensheid recht in de ogen wil kijken vergt een voortdurende inspanning om nog duurzamer te worden.

Bureau Spoorbouwmeester heeft voor de periode 2018-2020 het Speerpunt Duurzaamheid op zijn agenda gezet omdat wij als adviseurs van NS en ProRail voorbereid willen zijn op de vraag hoe een zuiniger afgesteld en nog milieuvriendelijker spoor ruimtelijk in de stad en in het landschap tot expressie komt. We geven antwoord op de vraag hoe nieuwe installaties voor zonne-energie inpasbaar worden op stations, in het omgevingsdomein en langs het spoor, hoe het terreinbeheer langs het spoor natuur- en landschapsinclusiever kan worden voorbereid en uitgevoerd, en hoe stations en andere gebouwen en kunstwerken circulair, dat wil zeggen op basis van vernieuwbaarheid en herbruikbaarheid, kunnen worden gebouwd, verbouwd en beheerd. Zo ontwikkelen we stap voor stap de visie op de wijze waarop duurzaam handelen deel wordt van het spoorbeeld.

Vooral die laatstgenoemde opgave wordt in de voorliggende nieuwsbrief – die we uitbrengen op de Dag van de Duurzaamheid – uitgediept. In het essay Het Circulaire Station schetst Mieke Oostra wat circulair handelen betekent voor het ontwerp, de bouw en het beheer van stations. Het artikel is een samenvatting van een essay dat zij samen met architectenbureau CIVIC voor ons schreef en dat tegelijk met deze nieuwsbrief online gaat. De circulaire opgave zal het beeld van het station ingrijpend doen wijzigen. We nodigen u uit dat met ons mee te gaan maken.

 

Eric Luiten
Spoorbouwmeester